"Нүүдэлчин Монгол" соёлын фестиваль 8-р сарын 16-18-ний өдрүүдээр Улаанбаатар хотоос 40 гаруй километрийн зайд орших Тайж Хайрханы бэлд өргөн дэлгэр боллоо. Нутаг, нутгийн соёлын давтагдашгүй баян өвийн тээгч нар хуран цуглаж, эл гурван өдөрт айраг цагаа далай мэт цалгиж, аман билэг рашаан мэт ундарч нүүдэлчдийн соёлын барагдашгүй баянаар гангарлаа.
Соёлын гавьяат зүтгэлтэн Ж.Бадраа нэгэн ардын сониуч захидлын хариуд “Ардын урлагт аар саар, голох хаях юм гэж байхгүй. Ардын урлагийн авьяастан гэдэг бол нэг хоёр хүнийг тоочих биш нэн нийтлэг үзэгдэл” гэж хариулсан байдаг. Үнэхээр ч нүүдэлчдийн ахуй соёл өдгөө даян дэлхийд хүндтэй байр суурийг эзлэх учиртай юм. Харин энэхүү хүндтэй байр сууриа батжуулах, цөөнх угсаатны өв соёлыг дархлаажуулах, нүүдэлчдийн өв соёлын сан хөмрөгийг улам баяжуулан тэлэхэд “Нүүдэлчин” фестивалийн ач холбогдол, үр нөлөө чухал агаад жил бүр зохион байгуулах хэрэгцээ ч тод үгүйлэгдэж байгааг хэн бүгд анзаарч буй биз ээ.
Зохиолч Гүр.Нямдоржийн шүлэгт
“Бичигдсэн түүх шагшигдсан намтаргүй ч
Би чиний зүүдэлж амжаагүй гайхамшиг” гэсэн мөрт байдаг. Эл магтуу ардын авьяастнуудын тунхаг гэлтэй. Хэдий нүүдэлчид намтар түүхээ олноо ил шулуун тунхаглан зарладаггүй ч тэд цээжний эрдэм, гарын дүй, өвлөн уламжилсан авьяас билгээрээ үеийн үед домог туульсын баатар лугаа ам дамжин яригдсаар байдаг бидний зүүдэлж амжаагүй гайхамшгууд юм. Үргэлжлүүлэн “Нүүдэлчин” соёлын фестивалиас бэлтгэсэн фото сурвалжлагыг хуваалцаж байна.
