Дэлхийн II дайн Францад олон жил үргэлжилж, хүмүүсийн амьдрал, ялангуяа хоол хүнсний хэрэглээнд томоохон өөрчлөлт авчирсан. Дайны үеэр хүнсний хомсдол ихэсч, хоол хүнсний төрөл хязгаарлагдмал болжээ.
Тухайн үед мах, сүү, гурил зэрэг гол хүнсний бүтээгдэхүүн ховордож, оронд нь төмс, шош, бусад үр тариа түлхүү хэрэглэгдэж эхэлсэн. Хүмүүс ахуйн зориулалтаар энгийн, тэжээллэг хоол хийх хэрэгтэй болсон тул уламжлалт, энгийн хоол руу шилжих болсон аж.
Дайны дараах жилүүдэд шинэ технологи хүнсний үйлдвэрлэлд орж, даршлах, нөөшлөх аргыг илүү өргөн хэрэглэж эхэлсэн. Үүний үр дүнд хүнсийг удаан хадгалах боломжтой болж, хүмүүс богино хугацаанд бэлэн болдог амархан хоол хийх болсон юм.
Гэхдээ францууд уламжлалт хоолны соёлоо алдахыг хүсээгүй тул гэрийн болон жижиг ресторанууд уламжлалаа хадгалсаар ирсэн. Тэдний хувьд хоол хүнс зөвхөн өлсөж цадах биш, амт, чанар, уламжлалтай холбоотой зүйл байсан юм.
Мөн дайны үед хоол хүнс нь сэтгэл санааны дэмжлэг болж, гэр бүл, найз нөхдийн хамт уулзаж, амрах гол зорилго болсон. Хооллох үеэр хүмүүс сэтгэл санаагаа сэргээж, нөхцөл байдлыг даван туулах хүч олж авдаг байв.
Тиймээс Дэлхийн II дайн Францын хоол хүнсний хэрэглээ, соёлд шинэчлэл авчирч, уламжлалт, орчин үеийн шинэ арга технологийг хослуулан хөгжүүлэх эх суурийг тавьсан гэж үздэг ажээ.
